เมื่อพระนางปชาบดีโคตมีได้ทอดพระเนตรเห็นความอัศจรรย์ ที่บังเกิดขึ้นต่อหน้าของพระนางแล้ว ความเศร้าโศกเสียใจที่เคยมีก็พลันมลายหายสูญ และกลับแปรเปลี่ยนเป็นความปลื้มปีติปราโมทย์ใจ จนยากที่จะหาสิ่งใดมาพรรณนาเปรียบเทียบได้

 

 

        ด้วยความที่พระนางปชาบดีโคตมีทรงเป็นผู้ที่มีดวงปัญญามาก พระนางจึงทรงสามารถตรองตามเหตุการณ์อัศจรรย์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ได้ในทันทีว่า “ท่านอชิตภิกษุผู้นี้ คงไม่ใช่ภิกษุธรรมดาอย่างที่เราคิดเอาไว้ในตอนแรกเป็นแน่ ท่านจะต้องเป็นบุคคลที่พิเศษมากๆ มากถึงขนาดที่สามารถนำบาตรของพระพุทธองค์กลับมาคืนได้อย่างน่าอัศจรรย์ คือ เพียงแค่ช่วงเวลาที่ท่านเหยียดแขนทั้งสองออกมายังไม่ทันสุด บาตรของพระตถาคตเจ้าก็พลันตกลงมาจากนภากาศ และมาประดิษฐานอยู่ที่มือของท่าน”

 

        ถึงแม้ในขณะนั้น พระนางปชาบดีโคตมีจะทรงทราบแล้วว่า ท่านอชิตภิกษุคงไม่ใช่ภิกษุธรรมดา แต่ถึงกระนั้น พระนางก็ยังไม่ทรงทราบอยู่ดีว่าท่านอชิตภิกษุรูปนี้ มีความพิเศษแตกต่างจากพระอสีติมหาสาวกรูปอื่นอย่างไร

 

 

        ในกาลนั้นเอง พระสมณโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงประทานพุทธพยากรณ์แก่พระอชิตะว่า “ท่านอชิตภิกษุรูปนี้...ที่แท้แล้ว คือ หน่อเนื้อแห่งพุทธะที่จักได้ตรัสรู้ธรรมเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์สุดท้ายของภัทรกัปนี้ ซึ่งจะมีพระนามว่า พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้า”_พร้อมกันนั้น พระพุทธองค์ก็ทรงตรัสบอกถึง...พระนามของพุทธบิดา พุทธมารดา สถานที่กระทำความเพียร โพธิบัลลังก์ พระอัครสาวกซ้าย-ขวา พระอัครสาวิกาซ้าย-ขวา และพุทธอุปัฏฐาก เป็นต้น

 

 

        ครั้นพระนางปชาบดีโคตมีได้ทรงสดับตรับฟังพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงประทานพุทธพยากรณ์แก่ท่านอชิตภิกษุแล้ว ก็ยิ่งทำให้ความปลื้มปีติใจของพระนางปชาบดีโคตมีที่มีมากอยู่แล้ว กลับทับทวีหนักยิ่งขึ้นไปเดิม 

ท่านอ่านแล้วอนุโมทนาบุญด้วย ก็จะได้อานิสงค์จากเนื้อหาที่ได้อ่าน  ได้บุญด้วยดีกว่าอ่านเฉยๆ